با سلام و خداقوت خدمت تمامی بینندگان ضیافت فرهنگی شماره پنج ، به برکت قرار داشتن در ماه ربیع الاول ، پنجمین شماره از مجموعه ضیافت فرهنگی را با یاری دوستان در پایگاه به نهمین نامه از مجموعه نامه های کتاب «« نامه ها بر نامه ها »» متعلق به علامه حسن زاده آملی اختصاص داده ایم تا بتوانیم گامی دیگر در مسیر هر چه نزدیک تر شدن به خداوند متعال بر داریم و به نحو احسن از مطالب ارائه شده در زندگی خودمان استفاده کنیم .
شیخ بهایی – رحمه الله علیه – در کتاب نفیسش موسوم به ((اربعین)) ، حدیثی از امام باقر(ع) نقل کرده که شخصی به نام شَیبه هُذَلی نزد پیغمبر (ص) آمد و گفت :
((ای رسول خدا من پیر شده ام. سنّ من بالا رفته است و مرا توانایی به عمل نماز، روزه، حجّ و جهاد که حود را بدان ها عادت داده ام نمانده است. پس ای رسول اللّه دستوری سبک یادم ده تا خدای مرا از بهره رساند.))
پیغمبر فرمودند: ((گفتارت را دوباره بازگو کن .)) شیبه سه بار سخنش را بازگو کرد.
رسول خدا گفت: (( در گرداگرد تو درخت و کلوخی نیست مگر اینکه از رحمت تو به گریه افتاد. چون نماز صبح را گزاردی ده بار بگو:
سُبحانَ اللّه العظیم و بحَمدِهِ و َ لا حَولَ و لا قُوَّهَ إلّا باللّهِ العَلیّ العَظیم.
که البته خدای عزّوجلّ تو را به گفتن آن از کوری، دیوانگی، بیماری خوره، تنگدستی، ناداری و رنج پیری نگاه می دارد.))
شیبه گفت: ((ای رسول خدا این از برای دنیای من است. از برای آخرت چه باید کرد؟))
رسول اللّه (ص) فرمودند: (( بعد از هر نماز می گویی: اَللّهُمَّ اهدِنی مِن عِندِکَ، وَ أفِض عَلَیَّ مِن فَضلِکَ، وَ انشُر عَلَیَّ مِن رَحمٌتِکَ، وَ أنزل عَلَیَّ مِن بَرَکاتِک.))
شیبه این کلمات را بگرفت و برفت.
پس رسول اللّه (ص) فرمود: (( اگر بدین دستور عمل کند و به عمد آن را ترک نگوید، درهای هشت گانه ی بهشت به رویش گشوده شود. از هر کدام که خواهد داخل بهشت شود. ))
حسن حسن زاده آملی
۱/۱/۱۳۵۰
التماس دعا